در سازه های غشایی مواردی پیش می آید که تکه های پارچه در زمان اجرا به یکدیگر متصل نمی شوند ، دلیل ساده آن این است که عملکرد پارچه بر روی زمین با فضا متفاوت می باشد و با معادلات غیرخطی باید محاسبات صورت پذیرد. کشش و پیچش پارچه ها در فضا متفاوت می باشد و اختلاف با طراحی اولیه گریز ناپذیر می شود. تا امروز راه حل های متفاوتی برای این مشکل ارائه شده است ، دشوار بودن تعیین دقیق میزان کشیدگی در فضا موجب شد تا استانداردهایی برای برش پارچه تنظیم گردند که قابل اعتماد ، منعطف هستند و زمان گیر نمی باشند.
مدل سازی سه بعدی سازه کششی
اثر برش پارچه بر مقاومت سازه غشایی :
طرح بندی درز برش بسیار مهم می باشد ، در محاسبه سطح سازه غشایی باید موارد زیر رعایت گردد :
انحنای سطح
در روشهای قدیمی برش پارچه خم شدگی آن در فضا در نظر گرفته نمی شد چون نرم افزار ها خطی بودند ولی امروز می توانیم انحنای هر واحد را حساب کنیم. اگر سطح از چند نقطه اتصال داشته باشد اعوجاج در آن خیلی پیچیده خواهد شد. اگر این خم شدگی درنظر گرفته نشود در فرمهایی مانند آرک به مشکل خواهیم خورد. محاسبه کوتاه ترین خط ترسیم شده بین دو نقطه در روی سطح از اهمیت زیادی برخوردار می باشد تا بتوان طول قوس و پارچه مورد نیاز را دقیق حساب کرد. در سایبان پارکینگ ها و آلاچیق ها به علت استفاده از فرم هایی با قوس های زیاد در فضایی محدود این مورد اهمیت ویژه دارد.
پهنای سازه غشایی
فرمهای سازه های کششی
وقتی سطح را شبکه بندی می کنیم باید پهنای اعضا را بر اساس جنس پارچه در نظر بگیریم. تا انجایی که ممکن است باید نقاط بیشتری را در محاسبات وارد کنیم تا پهنای در نظر گرفته شده برای هر قسمت پارچه کوچکتر شود تا محاسبات دقیق تری داشته باشیم. محاسبات دقیق برای سازه های بزرگ مانند سایبان آمفی تئاتر های روباز و سایه بان مجموعه های ورزشی بزرگ و سایبان رستوران ها و سایبان کافی شاپ ها بسیار ضروری می باشد.
ظاهر
چون سازه های غشایی نیمه شفاف هستند سازه اصلی به آسانی قابل روئت می باشد . برای بد دیده نشدن اتصالات فلزی لازم است تا پارچه بخش مناسبی از سازه را پوشش دهد. این سطح در نظر گرفته شده بایستی منطقی و زیبا باشد تا زیبایی این سازه را دوچندان نماید. ساده ترین روش همپوشانی دو پارچه روی یکدیگر و مخفی نمودن کابل های کششی است. ظاهر برای سایبان های استخر و آلاچیق های پارچه ای بسیار اهمیت دارد.